Nick J. Swarth | Stadsdichter 2005-2007

luizig lenteliedje

Langs de ringbanen gaan de luiken open.
Hoera, er loopt weer tuig over straat.
Naar buiten met de hond, tijd om te lijnen.
Ik wil dat dit lied klinkt als een generaal pardon,
een hoera voor ‘skaeve huse’ en nieuwe pleinen,
voor sneeuwklok, hazelaar en gladiool.

Hoera voor nota en bestemmingsplan.
Hoera voor vuile handen maken, van de hoogste
verdieping naar beneden braken.
Leve de architect, leve de doorgewinterde bouwer
en de planoloog.
Stort je zaad in X-burgs aarde, klaar het karwei
dat niemand klaarde.

Zet de oudjes op de bus, gratis duurt het langst.
Hoera voor bange burgers, voor de eitjes van de
angst,
voor terroristen, trekvogels en opgehokte kippen.
Hoera voor benavelde lolita’s met bonte Breezers
aan getuite lippen.

O, en niet te vergeten:
Eén maal big mac menu, twee maal big mac
Eén maal mac chicken, negen maal nuggets
Eén maal happy meal kip en vier maal mayo
a.u.b

gas een, gas twee

1. Een gasfabriek, dat weten we. Gashouders
aan de Buitenstraat. Koeltorens van beton, vlot
weer gesloopt.

Het gas was anders toen, dat weten we. Het vroeg
om offers, vrat vuur, zwart goud, dronk liters zweet.
Het werd iedere dag opnieuw geboren.

Ik sleet mijn dagen aan de oven, hield mijn broek op
met een koord
de bast bloot, het hoofd bedekt, de gekte op een waak
vlam, alledaagse kolder
kool smakkend in het fornuis, beide benen op de grond
pokend in de as.
Zo was het, over en uit. Nu ja, ik heb het ietwat gekruid.

2. Net als toen die keer (anekdote), toen die keer toen
toen die ballon
in zeven en veertig die ballon, toen bij de viering van de
bevrijding
toen met die ballonvaart toen en die ballon, zes honderd
kubieke meter
gemeentelijk gas ten spijt, niet van de grond kwam toen

Het gas van deze stad dient
om te koken, niet om te vliegen
berichtte het gasbedrijf bij monde van

We wisten het (niet) (maar hadden het kunnen weten)

foto
Jo Ophuis

patatje oorlog

1. Want weet dit: het vetbombardement op Jeruzalem,
St. Anna, de vogeltjes- en de textielbuurt
werd door de overlevenden driemaal per week herdacht
(al waren er die dagelijks hun portie verstouwden).

2. De eenzame frieteter weet niet beter: het leven is vet
wreed.

3. Vijf enigermate saaie postkaarten:
Snackbar ‘t Huukske, vitrine
Van Dijcks Fritures, hoek Poststraat / Langestraat
Prettig gesitueerde leesmap in frietboetiek de Baan
Broodje bal halal bij Bestaria El Moestakbel (de toekomst)
Groeten uit Frituur Den Belg

4. De Typisch T-tubbies on Tour!
Want weet dit: Kimberley toont een boemfris diadeem uit
weggezogen bil. Haar robe van borstlap en striae getuigt
van goede smaak. Wesley draagt zijn neukbeugels met
een zekere je ne sais quoi.
En ook bij Peer, Rietje en Kelly grijp je altijd raak.

5. Gooi voor mij 59% kippenseperatorenvlees,
11% varkensvlees en 1% paardenvlees in het vet.
‘Frikandel voor de jongedame? Anders nog iets?’

stemmenvee

HE TERiNGlijdER!
Als jE jE AUTO NU Eens
Zó NEERZET dAT iEmAnd
ER NOG UiT kAN. VolGEnDE
kEER schop ik jE AUTO
VERROT VOOR ik WEGRij!

Ik laat mijn moeder niet beledigen,
dus ik vroeg haar naar beneden te komen.
Ze nam op een bovenverdieping de uitnodiging
aan en zei direct:
Als je me aanraakt, ga je dood.

Nick Swarth,
Ik bedoel maar
Je kop is perfect
Voor het hakblok
In drie even grote moten
Taartpunten met een randje jam
Doe mij er maar drie
Tenenkrommende pulkjespoëzie van een ijdeltuit
met pathetische tussenjee
Oké een beetje betaald kaalhoofdig kinderrijmpjes
WOZ-gelden opslurpen
En ondertussen klagen over je doorligplekken
Lelijke poeptoeter schaam je diep, diep jee schaam

Doordat ik aan de bel heb getrokken, kunnen ze dat
geld nu besparen.

SVP geeN bRood
aan de Vogels voeren,
de ondeRbuRen hebben
daaR last van.
broodstukken op de balkons
en poep van de meeuwen
op de Ramen.
dank U!!

op een veiligheidsbeleid

Er valt een blad in de aangeharkte stad,
Een blad of wat in het hart van de zomer.
Een kamer met uitzicht op de kortste dag
In het herfstig hart van een stadse zomer.

Schoffelaar plengt een traan.
Wiedema haat wat smijt met lijken
en haalt zijn baasje nog eens aan, dat
naarstig tanden toont.
Vandervaalt: is een virus, raak je niet kwijt
zo verstrijkt de tijd.

Maar hela, hola, hadden we hier niet met z’n
allen besloten?
Hoe kan dit nu, hoe komt dit zo, zo in het hart
van de zomer?

Nee, dan de angstbakker op de hoek.
In het land van de citroenen, zijn knollentuin,
bakt hij zijn zware dromen hard en bruin.
Wat mag het zijn vandaag, mevrouw, halfje
gesneden koek?
Hij neemt geen blad voor zijn mond: hoed u
voor tak, twijg, knop en noem maar op!

Foto NJS

Sint Vinex

1. En de woning, die heeft ramen
En er komt veel aan het licht
En de Ikea verkoopt ook messen
Maar die blijven uit het zicht

Wie hier klikt aanschouwt de serie
Heel de reeks, bestel ‘m nu
Er zijn drie types, ieder het zijne
Ja, ook jij, ook gij, ook u

Spoor noch afdruk van m’n vingers
Noch van enig individu
En de stad leert me fier zijn rijtjes
Opgedoft en anno nu

2. Just what is it that
makes today’s homes
so different, so appealing
in the small quiet village of X-burg
een stad waar je alleen maar heen gaat
omdat het moet (think East Berlin
and you have the right

De tv, de telefoon, de computer
de met plastic stofhoes beklede fauteuil
de skaileren bank van La Poubelle
het souvenir uit het land van de vader

In de folterkamers van de heilige Vinex
ons uit het gezicht gesneden
klinkt het als uit één mond

En wij slapen
verstedelijken
niet of nauwelijks gewond

onroerend goed

Modelflat.
Zij lacht niet veel. Dat zit niet in haar aard. Niet
ervoor en niet erna (goed vlees, slecht geslacht).

Voortuin.
Er slingert een lijk in de stad. O je, nu zijn het er al
twee.
Oei oei, al vier, vijf, zes.
Een lijk is een vuist van de tijd (wie tijdig bukt raakt
zijn tanden niet kwijt).

Een deur slaat open, een deur slaat dicht.
Angry young funshoppers doden de tijd.

Aanleunhoning.
Hij spreekt puzzel uit als pishol, zou er eentje willen
leggen, eerst hij een stukje en dan jij.
# Maak, maak, maak, maak mijn mm-mm compleet
(daarna Willem II, voetbal op tv).

Kijkdoos.
Het visuele vasten deed hem goed.
Na anderhalve dag kon hij zijn teennagels alweer
horen groeien
(een maand later werd hij doof).

Foto NJS